Güneş doğmayacakmıydı
Bir daha yaz gelmeyecekmiydi
Güller çiçekler açmayacakmıydı
Bir daha dünya’nı süslemeyecekmiydin
Şahit’mi olacaktı yedi milyar
Sular kabaracaktı, sonra olacaklar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Göklere elaçıp bir yakarışla gökyüzündeki ışık söndü ve bulutlar normale döndü. Yakarış şu idi ya rap dünyayı benim ve çocuklarımın üzerine bozma kıyameti durdur, şeklinde idi. net bir rüya idi bu.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta