Maya Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

kumunu akıtır ya zaman; dibi delik!
-çembere dolanır ömür; dili küser
-söner deniz feneri de; çoğa kalmaz!
ya demir atar gemi, çıpa çürük;
-yahut batar!

ne verebilir ki yüreğin?
kimbilir nerede seven yerin,
kuşa döner şu dileğim, her ayaz;
-ekmeğim, suyum bulanır,
-feleğim düzenbaz;
-topaç'ım kıytırık!

toprağı eşer kısrağım, kuytulanır
oysa kar, beyaz sever; damarına yağar göçün,
güneşi deşer çiçeğim, ayar verir düşüne,
hele sütünü sağarsa doruğu yılkının;
-umudu keş olur, çeneği kavlar
soluğu kesilir uçan halımın; pabucu yarım
-dağ başına düşer!

'var mı yârin? ', soran da yok
-ne yapsınlar, nicedir hâlin?
işi gücü bu mu, dünyanın?
-çıkan çıkmış kerevete; davul çalar
-gitmiş uğurlu böceğin; dayan!
kalan ne varsa geride; doy keyfine!
seyir defterine koy hepsini;
-derdi senin.

saydığı görülmemiş kimsenin;
-adam değil ya şu gönül;
ne kalır sineme, bilmem,
-garibandır;
-elin artığıdır sol yanım.

sevmediler uşak halimi, ne bileyim ben;
-tipim mi kayık, öyle dediler!
kırdılar tahir yüreğimi, cahiller!
zühreyi de, yıldıza saydılar
deliler çok sevdi beni, iyi insanlar!
-selâmı kesmedi hiçbiri;
-aşılandım!

her bahar, belki bir yolu var!
cemreyi suya bandım, olmadı!
yüreğine kan çaldım, boş!
kuruttu canı, cânan; emeğime yazık!
topa tuttu sevdamı, yâr;
-patladım!