Mavro rossa Şiiri - Tha Crimotsa

Tatlı tatlı gül yüzüme üzülme bu kadar
Bu hayat da bi zindan ve anahtarı para
Ele güne karşı bak nediyorum sana
Tatlı tatlı gül yüzüme üzülme bu kadar

Başka tercih yok nedense kaçmak için acımdan
Sırf acımı silmek için tanıştım onca kadınla
Sırf uzaklaşmak için adımdan attığım bu adımlar
Fakat kaçmak için ne yol ne de bir tünel var

Belki unuturum dedim ölüm korkumu
Ölümsüz bir aşk yaratıp öldürürken buldum kendimi
Çiçek dolu bahçelerime kurduğum bu korkuluk
Ve şimdi anlıyorum seni çünkü oldum sen gibi

Albümünden fotoğraflar yırttığım bu zamanlar
Ve atmaya kıyamadım hepsi hepsi saklı kafamda
Sen ben gibi şimdi kaçıyorsun hatalardan
Titremek dışında hiçbir şey bilmeyen kalbe laf anlatma

Ve mevsimler heves kinden oluşmuş ki yok bi bahar
Hangi dünyaya sığar batan şu güneş güneşteyiz
Biliyorum her güneş batar ve gecenin diline düşeriz biz de
Ve içimde sırrımı sakayamam küpeştesiz

Ben gidiyorum bu yolculuk fazla uzadı
Gel benimle yolun sonuna hayaller kuralım
Cadı evlerine sığ benimle korkma sır benimle
Belki geçer bir gün bu bunalım
Geçer bir gün bu bunalım
Gel benimle ela gözlü
Bu asfalttan kurtulalım