Maviyim bugün Şiiri - Murat Karaosmanoğlu

Ben bugün maviyim, masmavi…
Gök kadar, deniz kadar, turkuaz kadar mavi…
Hani diyorum, erse başım gök kubbeye, ya da sonsuza.
Mavi kokarım, mavi atar yüreğim.
Anadolu’yum, bir elim tuvalde,
Bir elimle boyarım tüm dünyayı maviye.
Dünya yetermi hiç, sonsuz mavideyim..
Ağlamaklayım bugün,
Yağmurdan göz yaşları şahit buna.
Diyorum ki, şahit ispat içindir.
İspat neme gerek, nede ona gerek.
Yüreği bilmez mi , onu var eden, gam yükleyen.
Ben bugün maviyim,
Ya denizlerdeyim, yada göklerdeyim.
Ya da tüm mavi çiçeklerdeyim.
Kelebeklerin mavileri konsun bana,
Tutamam kendimi yazarım,
Volkan gibi patlar ruhum,
Mavi patlarım, mavi lavlarla, mavi tüf'lerle.
Tüm dünyaya yayılır külüm.
Davam ben davası değil ki,
Bilmeyen ne bilir, tonlarca maviyim ben.
Yeşilim ve o kadar sarı,
Karıştır çimeni, sarı papatyayı,
Gizlediğim çıkmaz mı ortaya.
Dağların doruğunda aradım mavi ankayı,
Okyanus çukurlarında, aradım mavi inciyi..
Maviyim bugün, oda masmavi.
Mavi yürekler gelsin bana,
Maviyi konuşalım bu gece.
Dille, sözle değil, özle, buluşalım mavi kapıda..
Mavi yürekliler gelsin, maviyi anlatsınlar bana, mavice, sonsuzca……..