Maviyi Herkes Sever Kırmızıdan Uzakta

Uyuyorum uyudukça ölüyorum
hayat beni onikimden vuruyor
ben öldükçe ölüm pahalanıyor
bıraksan insanlığı helak ediyorum.

Sert esiyor rüzgâr iliklerden içeri
damarlardan dışarı
boyacı çocuğun kana kandığı
puslu çeşme ile yüzümü yıkıyorum.

-Hay atların mıhlı topukları!

Kaç paralık nefse sığıyor bunca heves
mısra üstüne küfür/küfür üstüne mısra
üstüne üstlük küskünlük pörsüyor
ciğerim cebime giriyor
nefes almanın ‘günâhı’nı soruyorum.

Politika insanı insana sevdirebilir
tanrılar dost edinmede tarafsızdır
sararan parmak gölgemi boyutlayabilir
yaşamak için vakit geçirmek
vakit geçirmek için yaşamak
insanları buradan pat ikiye bölüyorum.

u-yu-yo-rum
uy-duk-ça
uy-ku-ya

u-yu-ya-mı-yo-rum.

Ramazan 2015