Ürkütücü bir yağmur, yağmur yağıyor koşarak
Durduramıyorum, dokunuyor tenime sağanak sağanak
Sular yüzümü döküyor sanki soyunmuş çocuk gibi utanıyorum
Akan su değil biraz da ben belki bu yüzden hırçınlaşıyorum
Saçlarım soğuk, biraz dağılmış, damlalara inat hunhar ve ıslak
Çık diye sesleniyor gözyaşlarım, o kayıp güneşe
Çık ki dinsin bu yağmur!
Güneş nerede? Hangi bulut olmuş ona sığınak?
Sarısını gizliyor bizden, eminim, ne bencilmiş oysaki
Bağırmalı güneşe, maviye sığınmak zamanı değil diye
Durduramıyorum, dağılıyor insanlar birer ikişer
Bir titreme kenetlenmiş bırakmıyor
Gökten kesilmiş ümitler, yerde çamur izindeler
Ağır ağır adım sesleri gömülüyor en uzaklara
Güneş hissetmiş olmalı, hissetmiş ki ısınıyorum
Hissetmiş ki çıkıyor bulutun ardından
Bulut kararmış, yitirmiş maviliğini
Sarısı karaya tutunamamış, bahsetmiyor güneş
Yağmur kaçıyor bu defa sanki bize tutsak, bize yasak
Yine gel yağmur, yağmur yine gel
Sarı maviye tutunmalı, karaya değil
İşte o zaman gökkuşağı kurmalı
Karadan uzak, maviye yakın...
Kayıt Tarihi : 13.6.2021 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
