Maviye boya Şiiri - Mehmet Bildir

Nasıl anlatsam sana kendi yüreğimi
Hangi şehrin enkazlarinda çıkarsam duygularimi
Sen bir gunestin bense bir avuç toprak
Sen bir filizdin ben yaprakları dökülmüş bir ağaç
Gövdemde yanlizligima savrulmuş bir umut gibiydim.
Adı neydi bu sevda türküsünün
Yaralı sazimin telelrinden çıkan çığlıkları gibi
Beni yüreğinin en güzel sahnesinden
beni yüreğinin en güzel yerinden yeterki maviye boya

Hangi mevsimlere anlatsam seni
Hangi mevsimi yaşarım sensiz gözlerinden uzak
Bir sonbahar aksaminda yağmur damla damla düşerken yüreğime
Bir şemsiye olmustun o karanlığın içinde doğmuş bir umut
Bu gecenin en kasvetli satlerinde yüreğinin sessizlikleriyle gülümseyen kadin
Beni yuregini enguzel yerinden yeterki
maviye boya

Bir medeniyetin kalbimden çıkan güzel gözlü sevdam
Mezopotamyanin en hırçın hoyratinda dalgalanan saçların
Korak topraklarindan, kahve rengiden , gökyüzünün mavisiden
Yüreğinde hayatin tek mucizesini taşıyan
Yüreğinin en güzel yerinden öpüyorum kara kaşlı sırma sacli sevgilim.
Beni yüreğinin en güzel sahnesinden yeterki maviye boya

Bir ucurumdu de
Bir bosluktu de
Bir masaldi de
Bir hikayeydi de
Bir oykuydu de
Yaşandı ve bitti de
Ne olursa olsun bir mucizeydi de
gözlerimde, yüreğimde, gozyaslarimida ve sozleriminde
yuregin en güzel yerinden
Yeter ki maviye boya.

Mehmet bildir
08.12.2016