Maviye çalardı gözyaşların.

Maviye çalardı gözyaşların,
Seni hüzünle andığım her anımda,
Hayalini kurardım yine senin,
Maviye çalan gözyaşlarının sihirindeydim.
Siyah güllerin tortusunda kalmıştı izin,
Yağmurun sağanağında süzülürdü hayallerim.
Dolaşır dururdum bir başıma semalarda,
Yine yalnız başıma, yine hep sensiz,
Hasret kokan gözlerimi bir bilsen,
Geleceğini beklediğim yollara,
Bakar durur, hazar olurdum.
Nasıl doluyor göğsüm hıçkırıklarla,
Bir bilsen!
Şimdi semalarda yıldızlardayım,
Arkadaşlık ediyor bana,
Yıldızlar, güneş ve ay.
Ama yetmiyor...
Herşey soluk kalıyor gökyüzünde,
Artık yetmiyor hiçbiri bana,
Güneş, yıldızlar ve ay soluktu,
Mehtap ve yakamoz yoktu,
Ben de ben değildim zaten,
Çünkü ruhuma can katan yarim yoktu.