Maviye Büründü Şiiri - Ömer Yazıcı

maviye büründü ufuk ötesi
zehir sunumundan utanmayan geceye asi
aymı doğdu ne
güneşmi kafa kaldırdı zamanından çok önce
mavi çalmış her ana şimdi
egemenliğini ilan etmiş karanlığa
coşmuş
yoksa...
yoksaa sevdiceğimmi araladı gözlerini
ışık saçan kalemlerin hışırtısı mı duyuldu
zehir sözlere inat direnişler başardımı
sona erdimi yüreciklerimizde yaşadığımız uslanmaz savaş
hee yaa
hee
vallahi hee
duyuyorum işte ordaa
taa bilmem nerde mısralanmış düşünceler
işitiyorum
ahan işte bizim türkülerimizden biri kulaklarında
hissedidyorum
düşüncelerde çoktan yeniden doğuşa geçmişiz
gerçi ölmemiştik ki hiç
ölememiştik
kalemlenmiş işte yaşama sevincim
şiirenmiş
heyy
heyy sevdasız zaman dilimlerinin kahredici eziyeti
hayden uzayın
yallah
sende çek arabanı hasret kokusunun komik gülüşü
defolun
yok olun hayallerimizden
gayri size barınak kalmadı buralarda
şimdi sevda zamanı
çiçeklenmiş erik ağaçlarının büyüsü var bize şimdi
deniz kokulu rüyaların lezzeti var şimdi
az kaldı
çok az
tepeden tırnağa sevda yaşamak var şimdi
neresinden tutmak lazım bilemiyorum gülüşlerinin
neresine dokunmak
eyy
eyy gül kukulu hasretteliğim
olma yanımda
tutmada elimi
bakma gözlerime
dünyada lığı yaşamayalım
ama ol
boşaltma büsbütün kapladığın yeri
eksikliğinin hissedilmediği tek yer ora
sol mememin altında
eyy benim hayattan arınmışlığım
dökmeye devam et kokularını üzerime
saçmaya devam et duygularını hayalime
ben seni hayatı renklendiren çiçektozu nezaketinde sevmişem

FUFUKA