Sessiz çığlıklar atarsın yankım ülkene ulaştığında.
Efsane güzelliğinin üzüm bağlarında gülücükler saçarsın.
Anılarını koynuna alıp, dalarsın savaş meydanlarına
Bir liman meyhanesinde zaferine kadeh kaldırır,
yüreğindeki çözümsüz aşkla hayat oyununu oynarsın.
Binlerce sözcüğün yıldıza dönüştüğü bir gizem gezegeninde, kırık dökük anılara kadeh kaldırmaktır yokluğun. Günler serseri bir mayın gibi dolanır masmavi denizlerinde. Bir yakamoz ışığı yansır arada bir çözümsüz yüreğinden ve yalnızlığının ayak sesleri duyulur derinden. Sesin, gözlerin, saçların ve ellerin tırmalar bedenimi binbir yerinden.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta