Maviye Şiiri - Hülya Sancak

• 

  Tuna Kafkas

  çok şükür, nice aylar sonra; şu antoloji söz çöplüğünde bir şiire rastlamak, gece gece buraya uğrayışımın hediyesi oldu... bestelenmeli bu kalemin mısraları... dua olsun bu cümlem...
  
  ve şu mısralarım da benden hediye olsun...
  
  .
  ...
  .....
  ki; kanlı gözyaşlarıyla,
  uyudum ve düşümde,
  hep o nar ağacı…,
  öylece bana bakar,
  dallarını gözlerimden ayırmadan,
  hep o kederli nar ağacı…,
  
  küçüldüm rüyaya ve;
  içine girdim,
  gördüğüm en güzel bahçeydi…,
  eğildim, yerde bir eflatun ayrılığın çiçek tozları,
  eflatun çiçek tozları her yer,
  nar çiçeğim;
  senden mi süzüldü
  eflatun çiçek tozları söyle…,
  
  ve uyandım;
  kara boşlukta dönen,
  rengi bozulmaya yüz tutmuş,
  meymenetsiz bir dünya…,
  
  sabah etmiş ortalığı düşüm dedim…;
  yüzünü buruşturdu düş ve
  sabırsızlıkla bekledim geceyi,
  aklımda hep o nar ağacı,
  dalları yüreğime batan…,
  
  ki gözlerimi kapadım
  işte orada;
  bir turnayı seviyorum dedi...,
  ve turnam derken;
  saçıldı etrafa kızıl iri taneli göz yaşları…,
  ah;
  
  kapandım secdeye,
  yerdeki tekâvûd kalemefendisi seccademden
  eflatun çiçek tozları topladım,
  bağrıma saplanmış dalını çıkardım hüdayinabit alıcın,
  ve serpiştirdim tozlarını,
  beti benzi atmış dünyaya ve,
  bir dua okudum kulağına,
  sesim bir başka sese çarptı,
  tuz buz mısralar kırıntısı rüyam ah,
  turnam…;
  
  keklik değil, güvercin ol diye fısıldayanım,
  dudağımda hep aynı şarkı,
  notalarını nar ağacının altına gömdüm...,
  yüreği kimsenin üzülmesine el vermeyen,
  bir yalancıyı sevdin sen…,
  ve varsın gedanız kendine kıysın ey maşuk,
  olgunlaşsın keder, çiçek yüklü dalında…,
  ah;
  .....
  ...
  .

  Devamını Göster

  • 3
  • 2

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)