Maviydin Sen Şiiri - İsmail Temel

Senden bir şiir olmanı istemedim asla.
Maviydin sen , gökyüzü gibi olmasa da..
Yalnızca , gözlerimde
mühürlüydü rengin..
Zaten , kendi cümlelerinin
mavimsi büyüsüydü , yazılmış tüm
şiirleri dipsiz kuyulara iten..

.....
.....

Sen toprağın mavisi..
Sen ağacın mavisi..
Ve sen rüzgarın mavisi..
Kısacası sevdiğim..
Sen , mavi görmek istediklerimin
en koyu mavisiydin..
Bu yüzden , gökyüzü olmanı
da istemedim senden..

.....
.....

Zaten , bakışların
okyanusun en dibiydi..
Çünkü , senin mavinde
yüklüydü yağmurlar..
Çünkü tüm marifet sendeydi aslında
, tüm şiirler yağmura yazılsa da..
Bilemezler ki , sen öbek öbek
çöreklenmeseydin gökyüzüne , hangi
canlı Can bulurdu ki yağmurla..

.....
.....

Oysa , aynı güneşin altında,
farklı gecelerin gölgesindeydik..
Mavi , tutkuydu senli dünlerde..
Bana göre ise , yarınlara
demlenen umut..
Biliyordum..
Karanlıkta umut aramak da zordu elbet..
Ama yine de , tutunacak
bir sen yüklüydü işte.

.....
.....

Kısacası sevdiğim..
Sen maviye aşıktın kördüğüm..
Ben ise , yüreğimin
mavi gördüğü her şeye..
Sen , koca bir gökyüzüne bile
sığdıramazken mavileri..
Ben , her şeyimle bir
gökyüzü oldum seninle.