Maviydim Şiiri - Nesrin Şahin

Bir şiire "Bismillah" demek gibiydi seni sevmek. Ya da yağan yağmuru izlemek denizin kıyısında. Merhamet aramak kin dolu gözlerde. Kaçmak gibiydi seni sevmek. Herşeyden herkesten. Taze ekmek kokusundaki huzuru bulmaktı.

Kızılayda Güvenparkta kuşlara yem satan yaşlı teyzenin umut dolu bakışları gibiydi seni sevmek. Patlamış mısır kokusuydu ( ne de çok severim)
Tren garında hiç gelmeyecek bir yolcuyu beklemekti seni sevmek. Aslında kimin geleceğini de bilmiyordum hoş. Beni gözlerimden tanıyan bir sevdayı bekliyordum elimde kocaman bir bavulla.

Sakarya Caddesindeyim şimdi. Ve yağmur var usuldan. Ve kimsesiz bir çocuk yalınayak mendil satıyor . Biliyor musun şimdi nerdeyim? şimdi o çocuğun ıslanmış saçlarında ellerim.

Perdemin arasından sızan ışığa "Günaydın" demek gibiydi seni sevmek. gülümseyerek. Arınmak geçmişteki ihanetlerden. Bedenimdeki kirli parmak izlerini yıkamak gibiydi yağmur suyuyla.

Bir gece yapayalnız bir dağın başında" Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden "derken ! Karanlıkta kocaman bir ateş yakmak gibiydi yalnızlığa inat

Söyle bana "Ne renksin" dedin? Umulmayan bir anda, beklenmedik bir zamanda gelirdi bu çalışmadığım yerden gelen sınav soruların .

Maviydim. Maviyim . Hep Mavi olacağım.

Gökyüzüne bakmak gibiydi seni sevmek. Umut dolu, mutluluk dolu , hüzün dolu, sonsuzluk dolu, sensizlik dolu, kimsesizlik gibi birşeydi seni sevmek. hem var hem yok olmak gibiydi.