Maviydi Şiiri - Halil Yılmaz Hıtmiye

Uyandım bir sevinç, bir çığlık
Günaydın dedi mavi
Ardına kadar açılan pencereler
Kuş sesleri, renklerin derinliği
Bulutların büyülü dili
Soğukların sıcaklığı
Sessizliğin sinsi, yılansı bekleyişi
Her şey mavi kuşanmış
Bildiğiniz deniz mavisi
Bakışlar, süzüşler, gülüşler
Beyaz ölüm, kar geceden
Ödünç alınan apak aydınlık
Zerre kalmamış
Kuzguni karanlık
Dün geceki kıyametten
Yer mavi, gök mavi
Düşler, düşünceler mavi
Doğan aylar, batan güneşler
Yağan yağmur
Çıplak, huysuz, kabaran topraklar mavi
Döllenen tohum, çatlayan tomurcuk
Buz bulanık nehirler
Açlar, çıplaklar
Ve kayan yıldızlar maviye batmış
Çiçekler mavi açmış
Çocuklar mavi ağlıyor
İlk defa o sabah
Umutsuz, hüzünlü yürekler
Mutluluğun taştığı gözler
Maviye durmuş
Sevgilinin ay ışığı saçları
Günah seyretmemiş gözleri
Kerbela yüreğim
Derindi, maviydi enginler