Mavisiz geçen onca an Şiiri - Muhittin M ...

Güneş vazgeçtiğinde,
ve Karanlık Yüzünü döndüğünde
Çıkıyor gerçekler,istekler
Sonsuz Karanlığın sınırsızlığında

İnsanlığın olmanın Dramı ve acısı
Çöküyor üstüme insafsızca
Gözlerimi kapayıp,ıssız akşamlarda
Karakışın ortasında Tipili bir Havada
Gördüğüm Seraplarda

Kurtulmakmı,Kurtarmakmı
Sebepsiz,nedensiz
Yoksa
Yeşil Yaprağı düşürmeden yere
Alışmak sensizliğe
Bu yük bu ağırlık varken insanın Yüreğinde

Ağustosun zor Sıcağında
Sanki Cırcır Böceklerinin kanadıyla
Serinlemeye çalışan kar tanesi misali
Eriyen Yüreğim
Lokman Hekimin dahi çaresizliğiyle
Daha yavaş atıyor

Hatırlıyorumda
Gelecekte
Yani daha gelmemiş zamanda
Yaşanan,harcanan
Sonsuz Zaman
Ve en önemlisi Mavisiz geçen onca an.