ıslanmış bir fotoğraf elimdeki
paçamdan yalnızlık damlıyor kaldırımlara
yağmur damlasından ıslandı kirpiklerim
acılar makaslayamadığımdan değil sevgili(m) …
yokluğun soğuk yastığına alışkınım
üzülme lütfen, vuslatsız kalır benim karanlığım
ay ne zaman gülemseyip
güneş kucağımda doğar bilmem
ama bilirim katıksız boğazımdaki lokmanın acısını…
mavisine dalmadım istanbul’un
emirgandaki çay bahçesinde kaldı tadım
bir de aşık veysele sırtımı dayayıp
“dostlar beni hatırlasın” diye çığlık atarım
yoktur mezar taşından başka yerde adım…
buna sebep müsterih ol
kalbin kalbimdeki yeri yüzünden ağırlaşmasın
sen ışıklı yolunda ilerle
ben yıldızlarıma salıncağımı kurarım…
22/03/2009-23:00
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 8.4.2009 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK
SEVGİ VE SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (4)