O gündü beni benden alan
Hani masumca yanımda oturup
O tatlı ve utangaç ara ara bakmaların
Hangi şair anlatabilirdiki o bakışları
Sonra içimdeki tüm anlatılmaz korkularımla uzatıvermiştim elimi
Yalan Yok en çokta ya tutmassan elimi diye korkmuştum o narin ellerin avuçlarımı kavurucasına ısıttığı ana kadar
Tam tamamına altı ay geçmişti
Uzaktan seviyorduk birbirimizi
Ve altı ay sonra ilk defa yanındayım
Ve ellerin ellerimde
Peki ya o maviş gözler!
Göstermicekmisin ey yar!
Hasret çekip özlemini çektiğim Gül yüzünü
O masum ürkek ve denizleri kıskandıran Maviş gözleri
O yüz, o bakış ve o gözler
İçimden geçen tek his
Mavişim! Mavişim! Mavişim!
Diye sarılıp hasret gidermek...
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 06:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçek bir hikayeden uyarlamadır.
![Temim Kazancıçok](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/06/mavisim-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!