Mavişim Şiiri - Muhittin Alaca

Ömrümün sürgün bakışlı kadını,
Gözlerinde aşk iksiri içmişim.
Yüreğime kazımışım adını,
Dilimden düşürmeden yâdını,
Dizelere seni geçiyorum mavişim.

Kirpiklerine nemli bulutlar düşmesin!
Uğruna sevda gömleğini giymişim.
Çektiğin acıları kimse deşmesin!
Gönül bahçemde billur çeşmesin;
Gümüş tasta seni içiyorum mavişim.

Melül bakma, sana gülmek yakışır!
Acılar ekmişim, hüzünler biçmişim.
Kaderimiz aynı paydada çakışır,
İki kaçak, sevda ile bakışır;
Ahir yaşta seni seçiyorum mavişim.

Gözlerinin rengi değmiş Marmara’ya,
Mavidir geleceğim, karadır geçmişim.
En güzel merhem, gözlerindir yaraya;
Kem yüzler hiç girmesin araya!
Gönül kapısını sana açıyorum mavişim.

Dolunay gibi gecelerime doğarsın,
Seni can gibi, nan gibi sevmişim.
Yağmur gibi, coğrafyama yağarsın;
Siyah saçlar senin için ağarsın,
Şafaklara seni saçıyorum mavişim.

Sen yitik günlerime açan çiçek,
Yıllar yılı kabuğuma sinmişim.
Sen hayatımda en güzel gerçek,
Ömrüm senden uzakta mı geçecek?
Vuslat diye sana kaçıyorum mavişim.

19.05.2010