Mavişim Şiiri - Gönülbahçem

Keşke koşup gelseydim peşinden,kal diyebilseydim
Deniz mavisi gözlerinde kalabilseydim
Bakınca huzur bulan,cennette kalan ben
Sana kal diyemedim

Diyemedi hiç kimse,git koş peşinden
İstedim çok istedim koşup sarılıp,deniz gözlerinde
Hapis kalmayı,olmadı ki,yapamadım.

Arkana bak bir kere mavişim,ne olur bir kere
Bekledim hem de çok bekledim bakacaksın diye
Baksaydın deniz gözlüm,beni alıp maviliklerinin Derinliklerinde boğsaydın,
Yapabilseydin mavişim

Yapamadık mavişim,sende bende,kader dedik bıraktık birbirimizi.
Yıllar geçti o gözlerde mahkumiyetim bitmedi,bitmezde.
ÖZLÜYORUM deniz gözlüm hem de çok özlüyorum