Baharı müjdeler kardelenler
Mor leylaklar kokusunu bırakıp gitti
Denizle göğün birleştiği yerdeki esinti
Mavi sularda her daim esmeyi sevdi
Coşmuş akdeniz dalga dalga
Ege' de sular durulmuş
Mavisi sadece gök olan diyarda
Gözler yeşile dönmüş
Denizin maviliği bana hayal şimdi,
Bulutların griliği hiç bitmeyecek gibi
Yerimden yurdumdan uzaklaşınca
Nasıl bilirdim bu denli üşüyeceğimi
28.06.2018
Hülya GülmüşKayıt Tarihi : 21.7.2018 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte memleket sevdası ve "alışmak" bir iklime
Yere
Göğe
Denize...
Her Egeli, Akdenizli aynıdır sanırım..
Denizden uzaklaşınca...Üşüyor eli ayağı...
Önce ruhu, elbette...
Güzeldi..
Tebrikler Hülya Hanım..
Herkes havasını, suyunu, kokusunu, dokusunu arar doğduğu, yetiştiği yerlerin... Memlekettir adı, fiziksel anlamda kapladığı alan küçücük de olsa gurbette olunca içinde koca bir ülkedir uçsuz bucaksız...
Alışıktır gözler, gökle denize bakıp kesintisiz maviye dalmaya... Sonra... Yerdeki deniz yitip gök maviyle kalırsın, kalırsın da... O da griye çalınca kalakalırsın umutsuzca...
Hisseden yorumunuz için teşekkür ederim Mustafa Bey, selam ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)