MAVİŞ'im
tutamadım gözyaşlarımı yine
damla olup süzüldüler yavaşça yere
ne oldu şimdi bana
hani ağlamayacağım demiştim
güçlü olacağım
seni aratmayacağım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
annecim neden böyle bir şiir yazma ihtiyacı duydun sanki ben gerçekten seni çok özledim...
mavişim
yüreğinize sağlık hanımefendi kanadım satırlarınızda Tunahan ERMİHAN Sevgimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta