Maviş'im Şiiri - Meryem Şahin

MAVİŞ'im
tutamadım gözyaşlarımı yine
damla olup süzüldüler yavaşça yere
ne oldu şimdi bana
hani ağlamayacağım demiştim
güçlü olacağım
seni aratmayacağım
yokluğunu bildirmeyeceğim ona
ama...ağlıyorum Maviş'im

dün ne söyledi bana biliyor musun
'gözlerine bakıyorum bütün annelerin
anneminkine benzeyen var mı diye
kimi yeşil, kimi ela, kimi kahve
mavi bakıyordu annesi, bir çocuğun
gözleri ışıldıyordu okşarken başını
ben de baktım gözlerinin içine, birşeyler aradım
yoktu aradığım şey biliyorum
abla! ... Maviş'imi çook özlüyorum.'

içimde biryere ateş değdi
şarkı söylemeye başladım
cızz... edişini duymasın diye
'saçını tarayalım... gel! ...' dedim
'pembe tokanı da takalım'
'sen acıtıyorsun' dedi
başını eğdi
yavaşça dokunuyorum oysa.. nazikçe
acımasın...incinmesin
o senden bana hediye!

gece soğuk, üşüyor yatağında
sokulup iyice sarılıyorum
ısınmıyor, ısıtamıyor onu bedenim
henüz küçük diye mi ellerim?
'anne! ' diye ağlıyor geceleri
ben de ağlıyorum başını okşarken
'ağlama canım' derken
anne sanıyor üstünü örterken beni
ama olamıyorum, anne olamıyorum ona
yerini tutamıyorum
onu senin gibi ısıtamıyorum
saçını acıtmadan tarayamıyorum
ve...en kötüsü...ağlıyorum.

söz vermiştim ayrılırken o gece
ağlamayacağım demiştim sana

düşerken gözyaşından damlalar sessizce
kocaman annelerden biriydim
sonsuz sevgimden verebiliridm
büyümüş te küçülmüş gibiydim
beceremedim...

ağlamazdım belki... gözlerim mavi olsa
o seni çok özledi...eminim
ben se... çok çok fazla Maviş'im