Maviş Şiiri - Ahmet Temel 3

Yıllarca tamamlandım sandım kendimi,
Bir serapmış meğer, sensiz geçen her ânım.
Seninle anladım, ömrümün gerçeğini,
Seninle anlam buldu artık zamanım.

Yoldaşım, sırdaşım, en iyi arkadaşım,
Varlığınla ulaştım, cennet bahçesine.
Maviş gözlerinde buldum kaybolmuş yönümü,
Seninle vardım, aşkın en güzel demine.

Gözlerinden gülüşünle uzar ömrüm,
Varlığın ne güzel şükür sebebim.
Sensiz geçen zaman kalbimde derin bir çukur,
Bedenime ızdırap, kalbime kahır nedenim.

Yokluğun alevdi, ruhumu yakan bir kor,
Sen gelince dindi, bu bitmeyen yağmur.
Bana yar oluşunu gel de bana sor,
Yağmur sonrası açan, gökkuşağı gibi bir nur.