Gömülüyor uykusuzluğum yastığıma
Son toprağı ben atıyorum
Ve hangi coğrafyaya uzansam
Sensizliğe ayak basıyorum
100 yıllık alfabenin bile,dile getiremediği
övgüler biriktirdim
Hangi harfi yan yana getirsem
Yine yokluğunu keşfettim
İçimde yarım kalan tonlarca
Hıçkırıklar var
Sensizliği yüzüme,gözüme bulaştırdım
ellerim şiir içinde
ben seni bırakamam çok alıştım
Kayıt Tarihi : 1.11.2016 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!