Şafakla uyanıyor mevsimin renkleri, az önce bir yağmurun tatlı kokusuyla
Ve ateşin sesi ufuktan hafifçe yükseliyor; seni düşünürken, sıyrılırken karanlığın içinden
Sen açtın paslı yüreğimi, baharı getirdin yalnızlığında boğulduğum ışıktan şehrime
Şimdi yaşama vaktidir ey yürek yol al maviliğin içindeki gizemli dehlize…
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta