Şafakla uyanıyor mevsimin renkleri, az önce bir yağmurun tatlı kokusuyla
Ve ateşin sesi ufuktan hafifçe yükseliyor; seni düşünürken, sıyrılırken karanlığın içinden
Sen açtın paslı yüreğimi, baharı getirdin yalnızlığında boğulduğum ışıktan şehrime
Şimdi yaşama vaktidir ey yürek yol al maviliğin içindeki gizemli dehlize…
Kayıt Tarihi : 30.5.2017 06:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!