Yine mavinin boşluğunda kaldım,
Uzandım tutamadım, mor düştü.
Sayfalarda kalan, beyaza vardım,
Döndüm siyaha, gördüğüm düştü.
Sen ey peri, sicim gibi sarı saçlar,
Taptaze bakışlar, oklar arasından.
Mahzun kalmaz, giryan pınarlar,
Belli olmaz hayat, kim olur şadan.
Dertler uçkun, köşe bucak sarmış,
Kol geziyor karabasan, habersizce.
Al başını koy yere, biraz şaşırmış,
Umutsuz bekleyişler ki densizce.
Ne ateşi yanar, ne de dumanı tüter,
Görünen sadece, buharlaşmış baş.
Yalnızlığa itilmiş, sızlayası kemikler,
Toprak değil bu yürek, sanki bir taş.
İzmir - 28.05.2006
Erdal ToygunKayıt Tarihi : 20.12.2006 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİLİNMEYEN KELİMELER: Mahzun: Üzgün Giryan: (Osm.) Gözyaşı döken, ağlayan. Şadan: (Osm.) Sevinçli, bahtiyar. Uçkun: Ateşten fırlayan ve etrafa saçılan kıvılcım Karabasan: Sıkıntılı ve korkulu düş, kâbus. Densiz: Yakışıksız ve saygısızca davranan kimse
''Yine mavinin boşluğunda kaldım,
Uzandım tutamadım, mor düştü.
Sayfalarda kalan, beyaza vardım,
Döndüm siyaha, gördüğüm düştü. ''
çok güzel dizeleri kutluyorum...
şiiriniz oldukça güzeldi.
tebrikler.
saygılarımla
Uzandım tutamadım, mor düştü.
Sayfalarda kalan, beyaza vardım,
Döndüm siyaha, gördüğüm düştü.
çok güzel... renkli bir düş...
tebrikler...
saygı ve selamlar...
TÜM YORUMLAR (7)