Mavinin bilmiyorum hali Şiiri - Nazik Cihan

obur öfkelerin ölüm orucunda
bir mavi
su serper yanan ormanlarıma
dudağında dalga izi
bir çocuğun uçurtması ölüme takılır gibi
tescilli karanlıklar doğuyor aydınlıktan
soru işaretlerinin çengelleri yelkenlerime mahkum
başkalarına kıyım yok
dışarı taşırmadan boyanmışım maviye

kendinden korkan korkuluğum...
esmer hüzünlerime düşen kar taneleri üşüyor
bu ne bekleyiş böyle
içimde okyanuslar kuruyor

silik roman kahramanlarına imreniyorum
istiridyenin içine sığan hayatlara
ah ne kıymışız kendimizi
rüzgara karşı yağan yağmur gibi

adın tutsak istasyonlara eş
uğurluyor uğurluyor
gelmiyorsun...