Güneşin direnecek gücü kalmamıştı ay kendini yavaştan kumsallara bırakırken ve gözlerimiz parlıyordu aynı yönde birleşirken..Yakamozun minicik damlalarında ağır ağır dalgalanırken yüzün, yüzündeki huzura şahitlik ettim kadehimizi sevgimize nazır kaldırırken..
Seni öyle özlemişimtimki küçüğüm
Sesini, gözlerinde açan buseyi, en güzel sesinle'Aşkım' deyişini ve esmer tenini.Ama herşeyden çok hayellerden uzak gerçekliğini, sıcaklığını çok özlemiştim küçüğüm..
Sanki hasreti çeken ben değilmişim gibi bütün ayrılıkları karanlığa batırıvermiştim.Bir kaç adım öteden seni seyretmenin keyfiydi bu.Herkesten habersiz ya da şehre amors durup saçlarını ellerimin okşayışına bırakmanın, ayrılıkların hiç mi hiç bizim olmamasının huzuruydu..
Deniz maviliğini güneşe saklıyordu, sense küçüğüm masmaviydin bu loş akşamda dudaklarıma bırakırken buseni.Bütün heyecanların dışına vuruyordu ellerin yüzümde 'o sabahtan'bahsederken.Denizin Ay'ı benimsemesinden çok daha güzeldi sıcacık sarılışın.Kaç kez çözülüp tekrar sarılmıştık hatırlıyormusun..
Ama huzurumuzdan huzursuz olanlar vardı.Haklı olmasına dayanamasakta haklıydı zamanın gerçeği..Bu bir rüya olmalıydı.Bu gecelerin en özeliydi ayak izlerimizi son kez kumsallara bırakırken.
Özlemini bile bile ayrılık vaktiydi.Yol uzasın istiyorduk ayrılık köşe başında bizi beklerken.Ellerini ovuşturuyordu ayrılık...Evinizin önündeydik, ardımdan elsalayacağını bilmenin bende bıraktığı hüzünle sarılıyordum sana.Çaresizdim, ayaklarım direniyordu ama zaman çok acımasızdı..Yüzün denize dönmüştü 'gitme' diyemiyordum sen köşeyi dönerken.Dayanamayıp ardından gelivermiştim ama sen kapını kapatalı çok olmuştu küçüğüm.Yakamoz kaybolmuş dalgalar sessiz sedasız kunsalları ıslatırdu.Bir Kumburgaz sabahıydı...Bütün sessizlikler içime süzülmüştü sanki göz yaşlarım dalgalara karışırken.Ve sigaramda bitmek üzereydi sen başını yastığa koyarken..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta