Mavim'e...
Güneşin direnecek gücü kalmamıştı ay kendini yavaştan kumsallara bırakırken ve gözlerimiz parlıyordu aynı yönde birleşirken..Yakamozun minicik damlalarında ağır ağır dalgalanırken yüzün, yüzündeki huzura şahitlik ettim kadehimizi sevgimize nazır kaldırırken..
Seni öyle özlemişimtimki küçüğüm
Sesini, gözlerinde açan buseyi, en güzel sesinle'Aşkım' deyişini ve esmer tenini.Ama herşeyden çok hayellerden uzak gerçekliğini, sıcaklığını çok özlemiştim küçüğüm..
Sanki hasreti çeken ben değilmişim gibi bütün ayrılıkları karanlığa batırıvermiştim.Bir kaç adım öteden seni seyretmenin keyfiydi bu.Herkesten habersiz ya da şehre amors durup saçlarını ellerimin okşayışına bırakm
..........
..........
Kayıt Tarihi : 23.12.2002 23:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!