Sevmesen bile acı çekebiliyormuş insan,
Sahiplenince de insan kıskanıyormuş,
Sevmeden de sahiplenilebiliyorumuş,
Zamanla sahiplendiğin insan sevilebiliyormuş,
Gözleriyle büyülüyor,
Mavi gözleriyle,
Gönlümün pas tutmuş parmaklıklarını
Su misali yıkıyor.
Mavi gözlerinde deniz edasıyla
Huzur veriyor ruhumun derinliklerine
O denizin kıyısında saatlerce beklenir.
Lakin o kişi ben değilim bunu iyi biliyorum.
Kayıt Tarihi : 4.4.2020 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!