Sen küçücüktün dünyaya merhaba dediğinde..
Işığını güneş değil mavi çizmişti kaderinin içinde…
Günde sekiz on saati verdi almak için mutluluğu geri..
Yedi rengin efendisi hor görmüştü sana ışığın bir tekini...
Maviliklerde uyu şimdi bebek..
Zordu süreç pahalıydı bir o kadar..
Kaybedecek zamanda yok,diş sıkacak sabır da yok..
Mavinin esaretine mahkum olmuşsan duyan da yok..
Babalar üzülmesin annelerin dağlanmasın yüreği..
Bir el veren de yok bir ses olanda..
Ersin derki; Aşk meşk yazılır kelime kelime…
Ben görmek isterim Aşkı annesinin gözünde…
Damla damla,sevinç sevinç sel değmişcesine…
Ses olur duyarım,bu aczi yazarım….
Mavinin esareti çalmışsa hayatın ibriğini..
Hayat yaşanılası kadar güzel,bir o kadar kıymetli..
Belki okumayacak çoğunuz bu gazeli..
Varsın olsun varsa bir kişi…
Birden bin olur da salarız göğün yedi rengini
Kayıt Tarihi : 7.6.2016 01:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!