Şimdi mavilikler içinde yüzen bir çocuk gibiyim
Masalımsı hikayeler geliyor aklıma
Dağın eteğine sığınmış alaca bir tavşan ürkekliği var üzerimde
Çocukluğumun karlı hikâyelerinde geziniyorum
Dışarısı ayaz ve lapa lapa kar yağıyor
Söğüt dallarında serçeler aç ve yorgun
Bense uzaklara dalmışım
Takılıp kalmış gözlerim; uzaklarda çok uzaklarda,ıssızlığın ortasında yapa yalnız kalmış meşe ağacına.
Ortak ediyorum yalnızlığımı onun yalnızlığına.
ve rüzgar uğulduyor kulaklarımda usulca
Sarıyor tüm bedenimi,
Saçlarımı okşuyor,
Yüreğime dokunuyor hüzünlerime ortak olmak için.
Ümüt OTUNÇ
04.12.2015
Ümüt OtunçKayıt Tarihi : 20.1.2016 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!