Ölüyorum sonsuz maviliklerde sen sen diye.
Gökyüzüm,bu dertler senden bana hediye.
Ağlıyorum kuytularda sesimi duyma diye.
Sonsuz bu hüzün sevdandan bana hediye.
Aşkının acısı dağlarken yüreğimi lime lime
Sesim çıkmıyor,edemiyorum tek bir kelime.
Oyy deli kurşun nolur denk gel bana.
Ey fırtına savur beni aşkın limanına.
Maviliklere gitmeliyim.
Derin yaralarımın ilacına.
Dermanım nergis,ben ölüyorum yana yana.
Haydi kalbim.
Sonsuzluğa yol alma vakti, acele et.
Maviliklerin ardı,
Nergis ve cennet.
Kayıt Tarihi : 17.4.2020 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nergizin gök mavisi gözleri için yazılmıştır.
![Alper Özsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/17/mavilikler-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!