Nedir gözlerimi açtığım an elimi yastığa uzandıran bu kaşıntı?
Niye gözlerim hala yastıkta izini arar aklım almadı?
Maviliğinin hayali öylece karşımda uzanmış yatıyor
Ellerim uzanıyor hayaline ama yastığa dokunuyor
Artık olmayacaksın anlıyorum
Halüsinasyonlarınla avunuyorum
Aklımdan teker teker hatıralar geçmeye başlar
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta