Mavileri Bana Hissettiren,Yaşatan Sensin..

Gül gülüşlüm,
umutlarım kızıla boyanınca,
Sensizlik günü vurur delişmen hasretimin âsiliğinde…
ışık tayfları sökülürken yüreğimden,
Seni yazarım mısra mısra şiirlerimin gül kokularına
ateşe düşmüş kar gibi eriyişlere bırakırım kendimi
hâin düşünceler boyun eğmez ihânetlerime
uykular hâram olur yanan hıçkırıklarımın tutuşan yanına

affetmem Seni yüzüme devrilen saçlarımın hüznünde

bir çocuk değilsem de artık,
yaldızlı gülüşler eksilse de yüzümden
rengârenk şekerler konmasa da avuçlarıma,
yangın yangın bakışlarım kaybolsa da gözlerimden
damıtılmış akşam çığlıkları yankılansa da kulaklarımda
devâ bulmasa da fırtınalar yorgunu yüreğimde
her gece masallar fısıldanmasa da kulağıma,
yüreğimde bitmese de zulümler ağıtsız,
yalnızlık koksa da yaslı sokak lâmbalarım,
ayaz gecelerde donsa da, soluğumda, sevdam,
gene de gök gözlü insanlar biriktiririm çantamda
gene de yitirmem mavilerimi;
sâf,mâsum ve sıcacık bebek kokusu tadında…

bana yaşatan,hissettiren Sensin mavileri;
yüzüme devrilen saçlarımın hüznünde affetmesem de SENİ….