Mavilerde Yitirdik Sevgiyi

İçimizde esrik fırtınalar
Sevgi limanı sahillerine eser
Kaptansız gönlümüzün güvertesinde
Kanatları kırık martılar uçuşur
Umarsızlığın intiharına.
Zulmün ayak sesleri yükselirken
Ruhumuzun derinliklerine soğuk bir
Kış güneşi siner,
Milyonlarca ışık yılı öteden
Bir yıldızın ışığını bekler
Sevgi yüklü gönüller.
Ölüm üreten sokaklar
Suçluların yürek dehlizlerine çıkar
Utanır ruhlarımız aynaların görüntüsünden
Utanır bizi yansıtan halinden.
Cehennem bakışlı zebanilerin yüreklerinden
Uzaklaşır sevgiler
Meleklerin kanatlarında.
Tanık olduk;
Bir umudun kaç kez yokolduğuna
Kaç kez dirildiğine,
Yeşile bel bağlayıp mavilerde durulduğuna.
Kaptansız gönlümüzün güvertesinde
Aç kaldı martılar iki mavi arasında.
Kutsal yuvarlağını Tanrı nın
Oynattık yörüngesinden,
Deldik tepesini yamuğundan
Kutuplarda ağlayan gözyaşı derinliğinde.
Mavilerde ararken sevgiyi
Kan sıçradı evrenin yıldızlarına
Baykuşların kızıl gözlerinden
Kararan ufuklarına...

Ahmet TIĞLI 1.2.2007 (Sevgi Merdivenleri))