Mavilerde Martı... Şiiri - Ertan Akbayrak

Martılar...
Ben gibiler..
Uçarlar mavi semalarda...
Uçtukça uzaklaşır maviler...
Her kanat çırpışta bir kez daha ölürler...
Tam maviye dokundum derken...saçılır kanatları karadeniz üzeri... dökülür gövdesi,mavi yâr yoluna...her gidiş,her uçuş mavilere,her ölüş mavi yoluna... kandırmadı martıları... yükseklerde aradı yâr kokusunu,aldandı mı hep... o da hiç bilmedi...maviler yangını oldu,sevmese uçar mı semalarında,dokunmak ister mi,yazar mı kanatlarıyla gökyüzüne,en sadık şiirlerini...
Hangi martı maviye aşık olur... hangi martı,evini,yuvasını bırakıp,maviye dalar gider...?
Hangi martı uçma iç güdüsünü yitirmek ister...hangi martı,bu kadar çok sever DERİN MAVİYİ...!
Bu martı sevdi mavileri... yaşadı uçamasa da en derini...
Maviler gizlense de sislere,buldu çıkardı içinden berrak kanatlarıyla kucakladı maviyi...
Bu 'MARTI' çölde de uçsa,bilir gökyüzünün hep mavi olacağını,hep mavi kalacağını...
Ey 'yağmur yürekli'...
Ben Hala Uçuyorum... MAVİLERE DOKUNMAK İÇİN...