Maviler Bitti Gülüm Şiiri - Mehmet Yaş

Gözlerin mi mavi’ye boyuyordu engini;
Gökler mi gözlerinden alıyordu rengini?
Sensiz bulamıyorum mavinin ahengini..
Göklerin maviliği seninle bitti gülüm;
Özlenen mavilikler seninle gitti gülüm.

Şimdi nereye baksam gözlerime yabancı,
Pişmanlık yüreğimde hiç dinmeyen bir sancı,
İçimde yarım kalmış bir sevdanın utancı..
Göklerin maviliği seninle bitti gülüm;
Özlenen mavilikler seninle gitti gülüm.

Ezil be! Deli gönül, bir de bu yolda ezil!
Rezilsin kahpe dünya bu gün dünden de rezil!
Ne doğan güneş parlak ne de batan gün kızıl..
Göklerin maviliği seninle bitti gülüm;
Özlenen mavilikler seninle gitti gülüm.

Keşke mümkün olsa da dönebilsek geriye,
Zaten haddinden fazla yürüdük ileriye,
Yaşamıyorum inan ben o günden beriye.
Göklerin maviliği seninle bitti gülüm;
Özlenen mavilikler seninle gitti gülüm.

Sensiz elim koynumda gezerken bir başıma,
Hasretin hicran’ını dökerken gözyaşıma,
Ne olur bir yerlerden çıkıversen karşıma..
Göklerin maviliği seninle bitti gülüm;
Özlenen mavilikler seninle gitti gülüm.

26.03.1993