Maviler Şiiri - Mehmet Ersoy

Minibüslerin
Kışın çamur sıçratıp
Yazın toza boğduğu
O kahvenin köşesinde
Beklerdi beni mavi
Maviyle bekleşir birkaç dakika daha
Maviler olurduk
O çamur, toz sıçratan
Minibüsün biri götürürdü bizi
Bozuk asfaltta sarsa sarsa
Ayağımız yere değip yürüdükten sonra
NET'in o bembeyaz müziksiz
İnsan sesi kalabalığıyla dolu salonunda
Dört yada beş kişilik bir masa beklerdi bizi
Öyle büyük meze istemez ey ruh
Beş bira duble patates midye dolma
En güzel aşk şarkılarını
Getirirdi yanımıza
Reddedilen sevdalar eski anılar
Bir yumruk gibi vururdu masaya
Sustururdu herkesi herşeyi
Ve zaman geldiğinde dostlar
O masaların birinde
İstanbulun Ankaranın Afyonun
Hürriyetin tüm güzellikleri
Bir yumruk olacak vuracak masaya
Coşturacak herkesi herşeyi
Eyy ruh seni bile seni

Haziran 1989