Maviden Griye İstanbul Şiiri - Emrah Bayaz

Maviden Griye İstanbul

İstanbul'u yürüyorum.
soldan sağa bütün ışıkları,
İçinde kaybolmuş hayatları,
Ve hayallerini canlı tutan cenazeleri görüyorum.
Hepsinde bir eksiklik ve bir telaş
Sanki kandırılmışlık sarmış her yanı
Ve önüne bakmaktan herşeyi kaçırmış
kuru kuru kalabalıklar.
Eminönü dolaşıyorum boydan boya
Binlerin içinde birini arıyor gözlerim.
İçimde bir heyecan,bir heyecan

Usul usul yağmur yağan ve karlar içre kalan şehirlerden geliyorum.
Bir hasretliği bitirip,yenisine başlamak için
Balık kokan meydanda bir ay arıyor gözlerim.
Ve ansızın bir tebessüm oluşur dudaklarımda..
Kısık bir sesle, meydanlarda bir ıslık çalasım gelir.
İçimde bir heyacan, heyecan

Toprak suya kavuştu sanki
Tarifi imkansız bir anı yaşarken,
İstanbul'a mavimsi bir umut düşüyor.
Ilık bir rüzgar dolanıyor boynuma
Biriktirdiğim bütün güzel cümleleri unutmuş sadece aydınlığa bakıyorum.
Bir çılgınlık düşer aklımıza
Vapurda kaçamak bakışlar ve Üsküdar'da bir kahve molası...

Başladığı yerde bitiyor gün...
Balık kokusunun karıştığı bir vedalaşma
Ve boğazımda düğümlenen cümleler dizesi
İstanbul'un bütün meydanları griye çalıyor.
Caddeler ve sokaklar yine aynı yalnızlığına bürünüyor.
Sokak lambalarının aydınlattığı şehirde, herkes boynu bükük dönerken evine,
İstanbul'a tamamlanmamış bir şiir bırakarak ayrılıyorum...