Sen ki bir mısranın
olur olmaz yerinde gülümseyen
hayalsin,
mavisin, maviden de beyaz.
Belki gökyüzüsün
belki deniz,
bilirim umutsun
başı sonu belirsiz.
Belki sehersin; aydınlık veren,
belki meltem, ferahlatan,
rüyasın ya
masal gibi
ya da destan; olunası...
Ama sevdasın, yüreğimi yakan,
bir mum alevi kadar
titrek ve narin,
bir bahar yaprağı kadar umut dolu,
okyanus kadar derin, gökyüzü kadar mavi...
Bensin, bendesin, yüreğimdesin
iyi ki varsın
İyi ki sensin.
Hani bir de yoksun ya
acısın en derinden yakan
korsun, çeliği de eriten
en onulmaz yaralarımı depreştiren
kasırgasın yıkıp geçen
belki selsin umutları söndüren
Olmayan sabaha
kavuşmak olsa da
gecenin inadı
sen yıldızlara tutunup
gelmez misin bana
ve dahi olmaz mısın bana
mavi.
Kayıt Tarihi : 15.8.2002 12:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Kaan Köker](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/08/15/maviden-de-beyaz.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)