mavi bulanık, hüzünlerin renginde,
oysa umudun rengiydi varlığı...
ve her acının sonunda aşka sardığı,
sel olurdu gözyaşları sevdanın,
kurudu artık inan gözyaşlarım,
şafakta birkaç şimşek çakardı aşkımın; :
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta