mavi bulanık, hüzünlerin renginde,
oysa umudun rengiydi varlığı...
ve her acının sonunda aşka sardığı,
sel olurdu gözyaşları sevdanın,
kurudu artık inan gözyaşlarım,
şafakta birkaç şimşek çakardı aşkımın; :
ıslatırdı yüreği tüm acılarımın
mavi bir yağmur damla damla aşkımın...
öyleyse mavi de acıydı birazda yaşamın
usulsüz bi karar bu veren savcının...
şimdi güneşe isyan var budur yaşamım,
mavi bir yürekte ve özgür yaşamın,
tarifi olmaz aşk denilen hayatın...
gördüğüm her renk mavide değilki
renk sandığım,aşktı inan anımsadığım...
Kayıt Tarihi : 27.8.2007 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!