MAVİ ŞİİRLERİ

İstanbulun Akşamları mavi

İstanbul’un akşamlarında ağlamak geliyor içimden
Denizler gibi olsun gözlerim
İstanbul dediler mi, ben seni hatırlarım
Mutluluğun gölünü seyrettirir hayalin
İstanbulun akşamları mavi...
..

mavi,
ilk esir aldı beni
razı oldum mahkum edişine
bulut mavi
kuşlar mavi
mavinin dudakları ile
sevdim ben
..

Bir bahar günüydü çıktın karşıma
Neler getirdin şu garip başıma
Zehir kattın ekmeğime aşıma
Gözlerin maviydi gök,deni mavi

İçimde titreyen umudum söndü
Gönlümde gizlenen yarınım öldü
..

Hiç birimiz dürüst olamadık,
Nereden geldik nasılda oynadık!
Şu çilekeş hayatı,
Veresiye defterinde hep harcadık...
İnanmadık birbirimize,
Kendimize dahi yalan söyledik.
Aşk olsun bize;
..

Bir sabah ansızın, hava karardı
Mavi Marmara’da, umutlar soldu
İçinde tohumlar, fidanlar vardı
Mavi Marmara’da, karanfil oldu

Düşlerinde vurgun yedi bir çocuk
Adı Furkan, yaşı on dokuz buçuk
..

Asidir yüreğim
Rengim Mavi
Bilirsin
Mavi isyanın rengi

O yüzden köpürür deniz
Döver kıyıları
..

Mavi gözlü bir kızdı,yürekliydi,çok değerliydi...
küçücük bir buse hediye etmişti delikanlıya,delikanlı çekinerek almıştı buseyi ay yüzlü güzelin alnından.
Geçen gün sahilde gördüm delikanlıyı,mavi gözlü o yürekli kızın hediyesini hala saklıyormuş dudaklarında...
Etkilendim,böylesi kaldı mı ki dünyada? ...
..

MAVİ RÜYA

O an sesini duymak mavi rüyanın;

İçinden kıvrımların oluştuğunu görmek

Bitmeyeceğini,hayatın sonsuz olduğunu görmek
..

Bu şiire isyanla başlardımda ben
Arabeks şiirler,sevmiyor Mavi
Şair değilim zaten,şiir demeyin buna
Beni şair olarak görmüyor Mavi

O,duysunda isterse hiç şiir yazmam
Üstadları kızdırmam,şiire bulaşmam
..

mavi bir sayfa açtın
mavi kuru boyayla boyadın
arada ben sulu boyayla
üzerine kurşun kalemle
yazdın şiirini
hani o bana yazdığın 'tek şiir'

..

ellerimi bırakıyorum ellerine
artık çok yoruldum

mavi geceyi bekliyorum

o dün gördüğümüz
gökkuşağını unutma
..

Çocuk sevinçlerimi doldur avuçlarına,
Gök kubbenden gönlüme, bir tutam ateş düşür.
Mahzun bakışlarımı sar parmak uçlarına,
Her koyu gülüşümde, bir avuç mavi üşür.

Karanlık boy verirken, filizlenirken gece,
Hasret girer koynuma, soluklanır sessizce,
..

Al götür mavi sularınla beni
Taa kiii dönmemecesine bir daha
Vursun rüzgarların yelken misali savruk saçlarıma
Küstü hayat bana karada
Mutluluğumu buldum mavi sularında
Sendemi vuracaksın insafsız dalgalarınla kayalara,
beni ey mavi deniz.
..

Çocuk

Beşiklere mavi boncuk
Evlere mavi boncuk
Çocuk

Çocuklu ev güneşi içen doyumsuz sur...
..

Hayalini çeker sensiz geceler
Yeminlerin oldu mezar taşlarım
Dudağımda ağlar aşkla yanan söz
Aktı mavi zaman gönül nağmemsin

Bakışlarım tutsak uçar turnalar
Kederliyim sensiz kurur gözlerim
..

Bir varmış, bir yokmuş, bir zengin, bir yoksulmuş. Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde mutluluk ormanında bir mavi kelebek yaşarmış. Kozasında yaşarken hep sonsuzluk içerisinde sarı papatyalara konmak ve yeşil yaprakları yemek için ormanda yaşarmış.

Bir gün değişimini tamamlamak için yeni yerler keşfetmek için yolculuk kararı vermiş. Artık dayanamaz olmuş, her gelen ona akıl hocalığı yaparmış ta, bir türlü ne destek ne de çare olurmuş. Zaten onun akıl hocalarına ihtiyacı da yokmuş. Kendisinin fazlası var, eksiği yokmuş, sadece sorunu sorumsuz yaşamamak için ve insanlardan beklentilerini azaltmak, yaşam beklentilerini çoğaltmak ve uzun yaşamak içinmiş. Tüm isteği buymuş:

Yolculuk kararı vermiş vermesine de, elinde maddi olarak hiçbir şeyi kalmamış. Her şeye rağmen o kendi yönünden başka yöne gitmek istememiş. Acı ile uyanmış bir gün. Kalbi sıkışmış. Sanıyorum ölüyorum diye düşünmüş:

Kalbinin sesini duyuyormuş artık. İçinde ki kırmızı artık heyecan ve sabırsızca hareket edip, tutum ve hareketlerinde dengesizlik yaşatmaya başlatmış. Kendini ifade edemez hale gelmiş. Suçluluk duygusu yaşarken, utangaç değerini yükseltmiş. Çalışkanlığı azalmış, ve tembellik almış yürümüş. Aslında kendisi çok çalışkanmış. Takdir edilmesi gereken yerlerde beş parmağın izi yüzünde şekilleniyormuş.
..

Mavi Kuşum

Mavi kuşum! ..
Sensiz çok yalnızım...
Yemeden içmeden kesildim,
Dermansızım...

..

mavi olmalıydı
kırmızı ağır geldi
aşka......
mavi olmalıydı....
..

Mavi, beyaz ve siyah...
Mavi beyaz kadar az ,
beyazsa
tebessümlü bir gülümseme kadardır hayatta.


Yani ne mavi beyaz kadardır
..

A.
Bozbulanık sevgiler ortasındaydım
Mavide duruldum.

Şimdi sana el değmemiş bir sevgi veriyorum, mavi,
Bir sevgi, hiç dudak değmemiş,
Dünya görmemiş,
..