Elif Kızıltaş - Mavi Zemberek Şiiri - An ...

Unutulmuşluğun ve umursamazlığın zembereğinde ufalıyordum ellerimi…
Yine üşüdüm ve yine büzüldüm avare ettin edeli yorgun ellerimle ıslattığım gözlerimi gözlerinde,
Tazelendim sanki, yaşlandıkça …
Oysa sen ne denizsin ne gök ne de yüzü… maviye dair hiçbir geçmişin yoktu belliydi
Onlarsız yaşamak olmazdı
Ben ki denizin rengini başka bir yerde bilmek istemeyen sani
Geçmiş onlardı an da orada yaşanmalıydı