öylesine toprağım ki sana,
suyum ol, baharım ol, yayıl bana
öylesine biçareyim ki, sana
dokun tenime! ...
depremim ol, felaketim ol, dağıl bana…
alazın közüme, terin döşüme,
gözlerin ateş gibi düşüyor gözlerime
rengine savrulunca
çiçeğe, çimene, suya dokunuyorum
gökyüzünü kucaklıyorum…
…./ve bir Tanrıça olup
güneşi doğuruyorum…
ellerin...onlarca ellerin
ve alev topu yürüyüşlerin
kadınlarım…onlarca kadınlarım
hepsi renkli ve hepsi sana deli
sen,
yoksulluğum/ kuraklığım/ ıssızlığım
kudretim/ feyezanım/ mahşerim
çoğaldıkça eksilmelerim
meddülcezirim/ aklıfirarım/kayboluşlarım
sen, sadrı “mavi”m, düşümde sevişmelerim
ezberlerimi bozan...
…ve sen, “dev adam”
Yalnız sana…
Yalnız sana…
duvar/sızım, ar/sızım, ahlak/sızım
(nisan-ikibinonbir)
Saniye ErolKayıt Tarihi : 28.4.2011 08:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
