Mavi Yüzlü Destan Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kurtlar beni ırmağa iterken,
Öksüz kalan kuzularım gibi
Anne diye meledim anne.
Reyhan çiçeklerine kokumu bırakıp,
Denizin beyaz köpüğünü giyindim
Gözlerimin mavisini hatıra salıp
Ben ölüme gelin oldum anne.
Reyhan kokulu hasretinle,
Öksüz kalan Reyhan yanınla
Her gün beni bulmaya geliyorsun.
Gökyüzü ile denizin birleştiği
Mavi bir kitap içindeyim.
Güneşi yakan ağıtların sırtıma vurdukça
Gökyüzünden çiy düşüyorum;
Beni sabahlarda ara.
Pirinç tarlalarında koşuşturuyorumdur;
Beni sabahlarda ara.
Her ilkbaharda gelen
Çuha çiçeklerinin özündeyim;
Beni, rengarenk gülüşlerinde ara.
Elli yılını, ömrümü kesen ırmağa salıp,
Mavi gözlü, mavi yüzlü destan inşa ettin.
Diyar diyar geziyor öyküm;
Beni, İstanbul'daki kalemin
Düğümlenen boğazında ara.