Mavi yusufcuk Şiiri - Zafer Zengin Etnika

mavi gözlerini
bir kıza söylemeli

çocuk gibi
gülmeli

tasasız kuşlar sizi

feryada gücün yok
işin göç etmek şimdi

larva avlar yusufcuk
cene altı zıpkınıyla
konuşmayı sevmez
işi gücü sevdayla
..
sesinle kırma geceyi
yalnızdır

kurumuştur teni
içme zamanı şimdi

düşersen denize
şarhoşluk
sıkıntı düşüyor masalara
boşluk
..
dalga geldikçe kıyıya
taşları saymaya çalışma
eksik fazla cıkıyor
her defasında
izlere baksana
kaç göz kalmış orda
çok rengi var
utanma
gözde yakalanır sevda
yusufcuk avcı aslında
dört kanadıyla
acımaz
doğası ne de olsa
ölüm bilmez kendini
dönüp içine baksa

23. 08 2004 datca günlüğü

/ Silah kullanmadan avcılık yapan gözün öyküsüdür