Yalnızlığın toprağına ismini diktim,
incitmeden yalnızlığı.
altı kıtadan su getirdim sana,
ki sen filizlenesin diye
ve ruhumu bırakıyorum başucuna
vidan yok insan indinde
incitmesinler dallarını diye.
* * *
çekip gidecek bedenim uzaklara
büyürsen,
sal ruhumu maviliklere
kimse görmeden
ki kahpe insan görmeden yanlızlığını
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!